Mirjam in Lapland! Maandag-Dinsdag-Woensdag

Hier is deel 2 van Mirjam in Lapland!
Op maandagmorgen, na niet zo heel erg uitgeslapen te zijn, vertrokken we om half 9 met de bus richting het buitenland. Jawel: we gingen een dagje naar Noorwegen!
En niet zomaar ergens Noorwegen, maar echt het Noorden van Noorwegen! Naar mate de bus noordelijker en noordelijker kwam werd veranderde het landschap. Steeds minder bomen, toen alleen nog maar struiken, en daarna zelfs alleen nog wat grassen en mos... En verder juist veel meer rotsen! Onderweg heb ik mijn eerste grote wildlife gespot: een vos en een Eland, die op slechts een paar meter van de weg in de bosjes zat! Heel gaaf.
Onderweg stopten we op 2 punten om even van het uitzicht te genieten en de benen te strekken. 1 Van die plekken was een kerk, die speciaal gebouwd was voor rondtrekkende Sami people (In het Nederlands ook wel Samen genoemd). Ze hebben zelfs een 10-tal huisjes voor hen gebouwd rond die kerk. Het zag er niet naar uit dat deze nog veel gebruikt werden.

Eenmaal aangekomen op plaats van bestemming, Bogoynes, gingen we iets unieks doen... We gingen zwemmen in de arctic ocean! Gelukkig was er dicht bij het wat er een sauna waar we gebruik van mochten maken. Dus flink proppen (enkel de chinese studenten wilden/durfden/gingen niet), goed opwarmen en dan rennen in geleende crocs over stenen, zand en schelpen om zo snel mogelijk de zee in te rennen, kopje onder te gaan en daarna nog veel sneller terug de sauna in te rennen.
Omdat ik vond dat ik deze ervaring volop moest benutten ben ik vrijwillig nog een tweede keer gegaan. Daarna konden we in een restaurant verderop in het stadje (het stadje is niet zo groot, er zijn slechts 200 inwoners, dichtstbijzijnde ziekenhuis is ruim 5 uur verderop) een heerlijke vissoep eten (met hele verse zalm). Toen was er nog even tijd om rond te lopen en daarna moesten we helaas weer met de bus 4 uur naar huis.

Maar deze rit van 4 uur, wat al best lang is, werd een heel stuk langer toen... De bus van de weg raakte! Het was zo ontzettend glad op de weg dat we op een gegeven moment (terwijl we 30-40 km/h reden op de 80 km/h weg) zo de weg afgleden en in de sneeuw vast kwamen te zitten. Dat we vast zaten was maar goed ook, want de bus hing onder een gevaarlijke hoek. Er waren een paar angstige momenten waarin we dachten dat we misschien wel om zouden vallen! Maar geen paniek, met wat gepruts konden de deuren (die gelukkig aan de niet-sneeuw kant zaten, anders was het NOOIT gelukt) open en konden we, terwijl we 3,5 uur op de vervangende bus moesten wachten, foto's nemen van het adembenemende noorderlicht dat zich (het leek wel speciaal voor ons) openbaarde aan precies de goede kant (de kant van het meer, zonder bomen). Een geluk bij een ongeluk dus!
Om 1 uur 's nachts waren we uiteindelijk thuis. Ik heb mijn avondmaaltijd maar overgeslagen ;-)

Dinsdag was het Valentijnsdag, maar ook de dag waarop we een Rendierenboerderij en een museum gingen bezoeken. De rendieren werden gehouden door echte Sami people, die er leuk over konden vertellen. Bijvoorbeeld over de botjes in de hoeven/tenen van die beesten, die een klikkend geluid maken als ze lopen, en dat ze elkaar daaraan kunnen herkennen. Of dat de mannetjes die ze houden gecastreerd zijn en daarom tussen oktober - april hun gewei verliezen (en wij dus allerlei 'fasen' van gewei konden zien. Of dat de hele groep in de zomer helemaal vrij wordt gelaten, nergens een hek, en in de winter wordt de kudde gewoon weer gevonden en in een groot weiland bij huis gehouden zodat ze gevoerd kunnen worden.
We mochten een kort ritje maken in een rendierenslee, wat ook best leuk was, en konden de rendieren voeren. En uiteraard werden er foto's gemaakt.
's middags hebben we ons vermaakt in een museum die een fototentoonstelling had over de Sami people en hun rendieren, informatie over de geschiedenis van de plek en de locale flora en fauna. Kari en ik waren de enige die ook de omgeving rondom het museum bekeken, en dat was zeker de moeite waard! Hier stonden allerlei (vroeger) gebruikte hutjes en vallen: zoals bijvoorbeeld een grote berenval van hout, en een nestkast voor eenden zodat mensen een deel van de eieren konden meenemen en de eenden nieuwe eieren bleven leggen.
Precies op tijd waren we weer bij de bus, die via een souvenirwinkeltje terug naar huis reedt.

De volgende dag zouden we al weer op huis aan gaan (Helsinki-huis) dus het was tijd voor een groot afscheidsfeest! Bijna iedereen had wel wat alcohol ingeslagen, en dat werd allemaal meegenomen naar een meer dichtbij, waar een grote kampvuurplek was. Hier werd gezellig gekletst, gedronken, marshmellows geroosterd of als een speer naar het meer gerend (dat was bevroren) om het noorderlicht te spotten! Ook deze avond heb ik een aantal mooie foto's kunnen nemen (volgen later, echt!).
Dit was ook het moment dat ik chocola trakteerde omdat ik (na 12u dan) jarig was. Dat werd erg op prijs gesteld en er werd in 3 talen 'Happy Birthday' voor me gezongen.

Woensdag was dan wel de dag van terug naar huis gaan, maar niet voor er overdag nog geluncht werd bij een Aziatisch buffet-restaurant, én ik een paar uur op de ski's stond! Het was heerlijk om dit voor de tweede keer in mijn leven te doen, en ging best goed! De eerste paar hellingen waren een beetje eng en onwennig, maar aan het einde van de dag hadden we (min of meer per ongeluk) een rode piste gepakt die ik zonder vallen ben afgedaald. Het ging dan misschien wel in pizzapunt, maar het ging!

Om 16:00 vertrokken we bij de skiplaats en om 7:00 de volgende ochtend waren we weer in Helsinki. Het was een lange, vermoeiende reis waarin ik weinig heb geslapen, maar wat was het een TOP-vakantie!!! Een om nooit te vergeten!